Zestaw 1

Wędka spinningowa dł. 2.4-2.7 m o ciężarze wyrzutu 30-60 gram z kołowrotkiem spinningowym z dużym przełożeniem i plecionką morską o przekroju okrągłym 0,15 mm, długość na szpuli ok. 150m. Zestaw lekki, idealny na łowiska 10-50 m, często w zupełności wystarczający a co ważne umożliwiający finezyjne łowienie. Dla mnie zestaw dający najwięcej przyjemności z łowienia. Dodatkowo można próbować z założeniem na kotwicę kawałków fileta z makreli czy czarniaka.

Zestaw 2 

Przy większych głębokościach i dużym dryfie wybieramy wędkę morską typu Pilk o dł. do 2,4m i ciężarze wyrzutu o 100-300 gram, kołowrotek morski o stałej szpuli z przełożeniem 4,5-6:1 i plecionką 0,22-0,28 mm, długość 250-300m. Pilkery 100-300 gram – model według uznania. Kolorystyka raczej agresywna, dodatkowo przywieszki. Wybór według uznania.

Zestaw 3 

Wędka morska typu Pilk o dł. do 2,4m i ciężarze wyrzutu do 600 gram,multiplikator (najlepiej z licznikiem) i plecionką morską o przekroju okrągłym 0,30-0,40 mm, długości powyżej 300 metrów w zależności od pojemności szpuli. Na zestaw taki proponuje łowić wyłącznie na pilkery bez przywieszek na głębokościach 80-120m. Pilkery o ciężarze 250-600 gram -łowienie ciężkie z nastawieniem na okazy.

Dorsz

W Norwegii są dwa rodzaje dorsza: wędrowny, zwany północnoatlantyckim oraz osiadły, który żyje w lokalnych stadach zamieszkujących konkretne fiordy, zatoki i tereny przybrzeżne. Pierwsza, wędrowna odmiana wątłusza, jest dostępna dla wędkarzy praktycznie tylko w okresie tarła. Pod koniec zimy olbrzymie ławice tych ryb płynąc na dużej głębokości przemieszczają się z północnego Atlantyku i Morza Barentsa w kierunku płytszych zatok i cieśnin, położonych na przykład wokół archipelagu Lofotów, Vesteralen i wielu innych. Tam trą się, a potem z powrotem wypływają na otwarte morze, szukając pokarmu wiele kilometrów od lądu. Inaczej jest z dorszami osiadłymi lokalnie. Te można łowić praktycznie przez cały rok.

Dorsze lubią zimną wodę - od 2 do 10 stopni Celsjusza. Żyją na głębokościach do 500 metrów, preferują dno kamieniste, rafy, uskoki, a także zatopione wraki. Dorsz dorasta nawet do 40 kilo masy i 160 cm długości, ale takie sztuki trafiają się rzadko. Zazwyczaj łowione są egzemplarze w przedziale od jednego do pięciu kilo masy, a na dobrych dorszowych łowiskach od pięciu do dwudziestu kilku kilogramów. Dorsz jest bardzo ceniony ze względu na swe walory kulinarne, gdyż jego mięso jest chude, smaczne i nadaje się do przyrządzania wielu potraw. To właśnie dorsz jest głównym celem wędkarzy przyjeżdżających na ryby do Norwegii.

Czarniak

Czarniak, dorsz czarny – gatunek drapieżnej ryby z rodziny dorszowatych, blisko spokrewniony z rdzawcem. Ryba o dużym znaczeniu gospodarczym, tuż za dorszem atlantyckim i plamiakiem. Swoją nazwę zawdzięcza czarnej barwie wnętrza jamy gębowej. Ryba wyjątkowo szybka, agresywnie atakująca zdobycz i przez to sportowa dla wędkarzy. Małe czarniaki nadają się znakomicie na przynętę na morskie okazy. Znalezienie dużej ławicy tej ryby gwarantuje niesamowitą zabawę i szanse na wielkie dorsze, które często stacjonują pod małymi czarniakami

Brosma

Ryba drapieżna z rodziny dorszowatych prowadząca przydenny tryb życia. Ubarwienie ciała zmienne, oliwkowe, brązowoszare z żółtawymi poprzecznymi pasami, spód ciała jaśniejszy. Charakterystyczne wrzecionowate, wydłużone ciało. Występuje na głębokościach dochodzących do 1000 m. Odżywia się skorupiakami, rybami, mięczakami. Ryba poławiana gospodarczo. Dorasta do 130 cm i 30 kg. masy ciała. Mięso wyjątkowo smaczne. Bardzo często bierze na filet innej ryby lub na duże pilkery podawane przy samym dnie.

Molwa

Ryba drapieżna z rodziny dorszowatych. Jest poławiana gospodarczo na niedużą skalę. Ubarwienie ciała szare, oliwkowe, spód ciała jasny. Wydłużone ciało. Przebywa głównie na większych głębokościach 70 – 600 m. Odżywia się głównie skorupiakami i rybami. Dorasta do 2 m. i wagi do 50 kg. masy ciała. Mniejsze osobniki często biorą w norweskich fiordach. Preferują przynęty podawane blisko dna.

Halibut

Śmiało można nazwać go królem wód północnej Norwegii. Jest płastugą o wielkim pysku, dorasta do wagi 500 kg, hol tej fantastycznej ryby dostarcza wielu niezapomnianych wrażeń. Wbrew powszechnie panującym opiniom na temat najlepszych miejsc żerowania halibuta, widziałem brania tej pięknej ryby na blatach o głębokości 10 m! Jest niezwykle silną i waleczną rybą. Ma pyszne jasne mięso.

Rdzawiec - duży to wspaniały wojownik. Żyje przy stromych ścianach na niewielkich głębokościach. Można łowić klasycznie spinningiem. Zapięty świetnie walczy. Smaczna ryba i nie tak często poławiana jak dorsz czy czarniak.

Plamiak

Złowić go można na pilkera i przywieszkę zarówno przy dnie jak i w toni. Smaczna ryba, pod warunkiem szybkiego sprawienia na łodzi zaraz po złowieniu. Później lekko gorzki. Mały plamiak to doskonała na przynęta na halibuta, prawdopodobnie z powodu charakterystycznego zapachu.

Zębacz

Zębacz - wyśmienita w smaku denna ryba. Im dalej na północ tym większe okazy. Żyje wśród skał podwodnych. Pilker stukający o dno oraz kawałek mięsa czarniaka na jednym z grotów kotwicy, to może skusić zębacza. Poławiana przez wędkarzy często na skalnym dnie.

 Karmazyn - łowić polecam od 200 m i głębiej na zestawy z kilkoma przyponami na raz. Przynęta - fileciki z czarniaka. Pyszna ryba. Trudna w obróbce z powodu małej łuski.

W Norwegii północnej można jeszcze złowić makrele w okresie letnim, płastugowate - gładzice, stornie, turboty. Trafić można również kolenia – rekin (radzę uważać na bardzo ostry kolec!!) Rybostan jest zatem bardzo różnorodny.

UWAGA!

Od dnia 09.10.2017 w Norwegii nie wolno zabierać halibutów powyżej 2 m długości. Powodem są niebezpieczne związki chemiczne, które duże halibuty gromadzą w swoim organizmie podczas całego życia. Spożywanie mięsa dużych halibutów może być niekorzystne lub groźne dla człowieka. Wszystkie halibuty powyżej 2 m należy wypuścić z powrotem do oceanu. Jeśli kondycja ryby po holu wskazuje, że halibut może nie przeżyć, należy go uśmiercić i pozostawić w morzu.

Od 01.01.2018 w wędkarskich ośrodkach na terenie Norwegii obowiązuje rejestr połowów, który dotyczy niektórych gatunków ryb (między innymi dorszy, halibutów i karmazynów). Więcej informacji na ten temat przekaże Państwu gospodarz ośrodka wędkarskiego.